LSNE - 3 Σεπ: Θυμηθείτε να γελάτε!

Το χτεσινοβραδυνό μάθημα μου ήρθε με αφορμή τριών νεαρών που μένουν στο ξενοδοχείο μας. Φαίνονται να είναι 20-κάτι ετών, μένουν κάτω από το δωμάτιό μας και είναι από την Ισπανία. Η μία κοπέλα έχει πραγματικά δυνατή φωνή, που σημαίνει ότι είτε θέλουμε είτε όχι, ακούμε όλα όσα λέει (και ο αδελφός μου κι εγώ μιλάμε ισπανικά...). Και το μόνο που έχουμε ακούσει να λέει, από το πρωινό μέχρι και το βράδυ στο μπαλκόνι, είναι είτε κριτική είτε γκρίνια για κάτι. Οφείλω να ομολογήσω ότι είναι πραγματικά κουραστικό να την ακούς (δεν μπορώ να αποφύγω λίγη κριτική κι εγώ, έτσι;)

Αυτές τις τρεις τελευταίες μέρες που είναι στο ξενοδοχείο, έχω σκεφτεί πολλά πιθανά μαθήματα, κυρίως σε σχέση με τον σεβασμό και το πόσο ικανοποιημένος αισθάνεται κανείς από την ζωή του. Δεν θα μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες γιατί, στην τελική, όλα τα μαθήματα που μου έρχονταν στο μυαλό είχαν αρνητική χροιά και είναι και τα ίδια κριτικές από μόνα τους. Δεν ήθελα να δώσω τέτοια διάσταση στα μαθήματά μου - κι ούτε θέλω να θυμάμαι λεπτομέρειες στο μέλλον!

Μέχρι που χτες το βράδυ ο αδελφός μου έκανε ένα σχόλιο που με ξάφνιασε. Καθώς την ακούγαμε στο μπαλκόνι να κριτικάρει και πάλι έναν φίλο τους, μου λέει ο Γιώργος "έχεις συνειδητοποιήσει ότι δεν τους έχουμε ακούσει ποτέ να γελάνε;". Για να είμαι ειλικρινής, η σκέψη δεν είχε περάσει από το μυαλό μου. Κι αυτό με έκανε να σκεφτώ ότι θα περίμενε κανείς πως κάποιοι νέοι άνθρωποι, σε καλοκαιρινές διακοπές σε μια ξένη χώρα και σε ένα τόσο όμορφο μέρος, θα διασκεδάζανε απίστευτα πολύ, σωστά; Κι όμως, στις τρεις αυτές μέρες δεν τους είχαμε ακούσει να γελάνε ούτε μία φορά!

Είπα λοιπόν στον εαυτό μου ότι σε τακτά χρονικά διαστήματα θα πρέπει να σταματάω και να σκέφτομαι πότε ήταν η τελευταία φορά που γέλασα. Κι αν έχει περάσει αρκετός καιρός... τότε θα πρέπει να κάνω κάτι γι'αυτό! Από το να δω μία κωμωδία, να μιλήσω με μία φίλη μου... ή ακόμα και να παίξω με τα γατιά μου. Ο,τιδήποτε θα με κάνει να γελάσω!

Το γέλιο είναι υγεία, είναι... διασκέδαση!

Γι'αυτό λοιπόν καλές μου φίλες (κατά το "καλέ μου άνθρωπε" του αείμνηστου Βέγγου)... το ξέρω πολύ καλά ότι κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολες από άλλες... αλλά ακόμα κι έτσι... σας παρακαλώ, να θυμάστε να γελάτε! Θα προσπαθώ να κάνω αυτή την υπενθύμιση στον εαυτό μου όσο πιο συχνά μπορώ!


Σημείωση: στο εσωτερικό της θήκης θα βάλω φωτογραφία του Βέγγου... του απίστευτου αυτού κωμικού που όσο πιο δύσκολες καταστάσεις αντιμετώπιζε, τόσο πιο πολύ γέλαγε!
Σας φιλώ,
Νατάσα

ΥΓ: Νατάσα (Τσουφ), χίλια ευχαριστώ για το tutorial που μας έδωσες! Έτσι έμαθα για το Picnik και μπορώ να φτιάξω έστω και λίγο τις φωτογραφίες πριν τις δημοσιεύσω όσο είμαι σε διακοπές (και όσο μου επιτρέπει ο εκτυφλωτικός ήλιος του μπαλκονιού!)