Μόλις 30 λεπτών...

Η Ελένη πολλές φορές μου έλεγε "θέλω να σε δω να κάνεις περισσότερο scrapbooking". Όταν έμαθα ότι θα γίνω θεία, της έλεγα "μόλις γεννηθούν τα ανηψάκια μου, είμαι σίγουρη ότι θα ξεκινήσω και το scrapbooking".

Πριν δύο μέρες που γεννήθηκε ο πρώτος ανηψιός, έχασα μία συνάντηση για καφέ με την craftoπαρέα γιατί δεν ξεκολλούσα από το μαιευτήριο. Και η Ελένη μου είπε "τα έχω περάσει ήδη δύο φορές (...) ξέχασε τις κάρτες και αφοσιώσου στο scrapbooking (...).

χμμμ... νομίζω ότι έχει δίκιο! Αν και λατρεύω να κάνω κάρτες και δεν πρόκειται να σταματήσω... Από τη στιγμή που έβγαλα τις πρώτες φωτογραφίες του μωρού, μόνο για scrapbooking έχω ιδέες. Και ιδού το αποτέλεσμα των σημερινών προσπαθειών μου:

Είναι η πρώτη φωτογραφία του Ανδρέα. Φανταστείτε στο δωματιάκι που μας τον έδειξαν, πατέρας, γιαγιά, θείες και θείοι, δώδεκα άτομα στο σύνολο, να τον κοιτάμε, οι περισσότεροι από εμάς κλαίγοντας (εννοείται κι εγώ!). Και όταν άνοιξε τα μάτια του και μας κοίταξε... ένα θα σας πω: προσπαθούσα να σταματήσω να κλαίω, γιατί από τα δάκρυα δεν μπορούσα να τον δω! Ευτυχώς κατάφερα να βγάλω αυτή τη φωτογραφία που είναι και η πρώτη του.

Όπως φαντάζεστε, είμαστε η τυπική Ελληνική οικογένεια, πολύ-πολύ δεμένοι. Και είναι ο πρώτος της γενιάς του! Ευτυχώς, σε δύο μήνες θα μας έρθει και το ξαδελφάκι του, οπότε θα έρθει λίγο ισορροπία και δεν θα τον κακομάθουμε και τόσο πολύ (λέμε τώρα!)

Λοιπόν... η σύνθεση είναι βάσει του sketch από το Once Upon A Sketch:

Η Νάντια μας ζήτησε να συνδυάσουμε το sketch με θέμα journalling "Hello 2012 or Goodbye 2011?". Υπάρχει καλύτερος τρόπος να μπει μία νέα χρονιά από ένα νέο μωράκι... και μια νέα γενιά;

Ελπίζω να σας αρέσει!

Πάω τώρα να φτιάξω και μια κάρτα για την μαμά του ;ο)

Φιλιά,
Νατάσα